METODA PRECHTLA

Rozwój psychoruchowy jest charakterystyczny dla poszczególnych okresów życia dziecka, a jego ocena jest od wielu lat przedmiotem badań. Niezwykle ważne są zebranie wywiadu ciążowo-porodowego, dokładne badanie fizykalne pediatryczne i neurologiczne oraz badania obrazowe. Wczesne wykrycie dysfunkcji rozwoju psychomotorycznego wymaga zastosowania odpowiednich metod badawczych dostosowanych do wieku dziecka.   Metodą, która daje możliwość prognozowania przyszłego rozwoju już w warunkach Oddziału Neonatologicznego nawet u wcześniaka z bardzo niską urodzeniową masa ciała, jest metoda oceny ruchów globalnych według Prechtla. Jest ona metodą prostą, nieinwazyjną, obiektywną i bezbolesną. Opiera się na obserwacji dziecka w stanie czuwania, podczas jego spontanicznej aktywności z wykorzystaniem techniki wideo. Opracował ją austriacki neurolog dziecięcy Heinz Prechtl w latach 80.tych  ubiegłego wieku.

Metoda Prechtla opiera się na analizie jakości tzw. globalnych wzorców ruchu (general movements GM’s), które można już zaobserwować u 10.tygodniowych płodów, a utrzymują się do około 20.tygodnia życia dziecka. Wzorce te nie powstają w odpowiedzi na bodźce zewnętrzne, wyzwalane są automatycznie przez ośrodki generujące znajdujące się w ośrodkowym układzie nerwowym i są jednym z elementów motoryki spontanicznej niemowlęcia. Wśród wcześniaków, dzieci urodzonych o czasie oraz niemowląt do trzeciego miesiąca życia globalne wzorce ruchu są identyczne, ale jednocześnie specyficzne dla wieku.

 

DIAGNOSTYKĘ PRZEPROWADZA:

lek.med. Edyta Gregorek – Pełka pediatra,  neonatolog, specjalista rehabilitacji medycznej

Privacy Preference Center